مقایسه اثر درمان آزیترومایسین، آموکسی سیلین و کو- آموکسی کلاو در درمان کودکان مبتلا به سینوزیت باکتریایی حاد: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده

سابقه و هدف: درمان تجربی سینوزیت حاد باکتریال اغلب شامل داروهای بتالاکتام است که در دوره های 14-10 روزه تجویز می شود. آزیترومایسین یک ماکرولید با سطح بافتی بالا و ثابت است که به دلیل این خاصیت فارماکوکینتیک، قابلیت استفاده یک بار در روز و دوره کوتاه مدت 5-3 روز را دارد. هدف از این مطالعه مقایسه تأثیرآزیترومایسین نسبت به داروهای بتالاکتام رایج در درمان سینوزیت حاد باکتریال بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر کارآزمایی بالینی تصادفی بود. جامعه آماری شامل کودکان 1 ماه تا 14 سال بود که از ابتدای تیر 1388 تا اسفند 1388 به درمانگاه بیمارستان که یک مرکز سطح سوم ارجاعی است، مراجعه نمودند و برای آن ها تشخیص بالینی سینوزیت حاد باکتریایی داده شد. بیماران با کمک پزشک و بر مبنای کامپیوتر به سه گروه تصادفی تقسیم شدند. به گروه اول، آزیترومایسین، به گروه دوم آموکسی سیلین و به گروه سوم کو- آموکسی کلاو (آموکسی سیلین- کلاوونیک اسید) تجویز شد. اطلاعات مربوط به علایم و نشانه های بیماری در روزهای 4-2 و 14-10 نیز ثبت گردید. یافته ها: 155 بیمار وارد مطالعه شدند که در مقایسه پاسخ به درمان در سه گروه، میزان پاسخ دهی به شکل معنی دار در گروه دریافت کننده آزیترومایسین نسبت به گروه دریافت کننده آموکسی سیلین و آموکسی سیلین/کلاوونیک اسید بیشتر بود (به ترتیب 0130/0 = p و 0001/0 = p)؛ اما در بین 2 گروه دریافت کننده آموکسی سیلین و آموکسی سیلین/کلاوونیک اسید، اختلاف معنی داری مشاهده نشد (1210/0 = p). استنتاج: با توجه به این مطالعه، نیاز است مطالعات وسیع تری انجام شود تا آزیترومایسین به عنوان درمان تجربی خط اول در بیماران سرپایی مورد توجه قرار گیرد.